Kupa problemów

• Mamo, mamo! Znalazłem kasztanka! - krzyczy dziecko i biegnie do matki. Ta z lekkim obrzydzeniem ogląda zdobycz malucha.
• To nie kasztan, to psia kupa.

Filip Klimaszewski / AG

         Sytuacja o wiele bardziej realna niż może się wydawać. Wrzesień jest czasem, kiedy mnóstwo dzieci przychodzi do parku z rodzicami lub nauczycielami. Zbieranie kasztanów to wciąż atrakcja dla maluchów. Tylko, że dziś w parku łatwiej znaleźć psie odchody niż kasztany.

              Zwierzęta muszą się załatwiać, jednak obowiązkiem właścicieli powinno być sprzątanie po swoim pupilu. Niestety w Bytomiu, tak samo, jak jeszcze w wielu miastach Polski, nadal nie ma maniery wyrzucania psich odchodów do specjalnych koszy. Co więcej – starsi ludzie z jednej strony narzekają na zapaskudzone chodniki, z drugiej – uważają za niedopuszczalne schylenie się i posprzątanie po psie.

              Problem, choć nie grozi kataklizmem, jest istotny, ponieważ wpływa na ogólną estetykę miasta. Nie wystarczy powiesić na bloku tabliczki: „zakaz wyprowadzania psów”, aby utrzymać w czystości osiedlowy trawnik. Zwierzę i tak się gdzieś załatwi, jeśli nie na trawniku pod tym blokiem, to pod innym, ewentualnie w piaskownicy lub na środku chodnika. Problem nie zniknie tylko dlatego, że ktoś odgrodzi swój teren przy pomocy kilku słów. Od tego jesteśmy ludźmi i właścicielami psów, aby brać za nie odpowiedzialność. Dziecku również nie zabraniamy korzystania z nocnika tylko dlatego, że nie chce się nam go potem wyczyścić. Nikt nie wiesza w mieszkaniu tabliczek: „zakaz korzystania z pieluch”.

           Zwierzęta w pewnym sensie są jak dzieci – opiekujemy się nimi, karmimy, bawimy się, kąpiemy,nawet szczepimy i leczymy. Dlaczego więc nie sprzątamy? Argumentów można znaleźć wiele: obrzydzenie, lenistwo, brak odpowiednich koszy na śmieci, woreczków, szufelek... Warto jednak pamiętać o tym, że głównie chodzi tutaj o brak chęci. Bo gdy człowiek chce, to potrafi. Brak czasu? Sprzątanie zabierze może z pół minuty.

            To nie jest tylko kwestia pokazania, jak bardzo jesteśmy odpowiedzialnymi ludźmi. Kultura to nie tylko chodzenie do teatru, opery czy kina. Kultura miasta nie sprowadza się do ilości teatrów, ale również do kultury mieszkańców. Ta z kolei to nie kwestia używanych przekleństw, ale też dbania o naszą małą ojczyznę, której kochać nie musimy, ale utrzymać w czystości by wypadało.